ตุ๋น

ดูเพิ่ม: ตน, ตัน, ตั๊น, ตีน, ตื่น, ตื้น, ตุน, ตุ่น, ตูน, ตฺีน, และ ต้น

ภาษาไทย

ยืมมาจากหมิ่นใต้ 燉 (tūn / dung6 ตุ๋ง/ตุ๋น/ตุ่น, “ตุ๋น, เคี่ยว”)^[1]^[2]

การแบ่งพยางค์		ตุ๋น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtǔn
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	tun
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/tun˩˩˦/^{(สัมผัส)}

ตุ๋น (คำอาการนาม การตุ๋น)

ตุ๋น