ตุ๋น
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ 燉／炖 (tūn / dung6 ตุ๋ง/ตุ๋น/ตุ่น, “ตุ๋น, เคี่ยว”)[1][2]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตุ๋น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtǔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | tun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tun˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ตุ๋น (คำอาการนาม การตุ๋น)
- ทำให้สุกด้วยวิธีเอาของใส่ภาชนะวางในภาชนะที่มีน้ำแล้วเอาฝาครอบ ตั้งไฟให้น้ำเดือด
- ตุ๋นไข่
- ตุ๋นข้าว
- เคี่ยวให้เปื่อย
- ตุ๋นเนื้อ
- ตุ๋นเป็ด
- (ภาษาปาก) หลอกลวงเอาไปแทบหมดตัว
คำนาม
[แก้ไข]ตุ๋น