ขี้

ดูเพิ่ม: ข, ข., ขี่, ขู, และ ขู่

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.qɯjꟲ, จากจีนเก่า ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:och-pron บรรทัดที่ 56: attempt to call upvalue 'safe_require' (a nil value); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩦ᩶ (ขี้), ลาว ຂີ້ (ขี้), ไทลื้อ ᦃᦲᧉ (ฃี้), ไทใหญ่ ၶီႈ (ขี้), ไทใต้คง ᥑᥤᥲ (ฃี้), ไทดำ ꪄꪲ꫁ (ฃิ้), อาหม 𑜁𑜣 (ขี), จ้วง haex, แสก ไกฺ, จ้วงแบบจั่วเจียง kij (ขี้)

การแบ่งพยางค์		คี่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kîi
	ราชบัณฑิตยสภา	khi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/kʰiː˥˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		คี่

ขี้ (คำอาการนาม การขี้)

ขี้

ขี้

ดูที่ อรรถาภิธาน:ขี้

ขี้