ลง

ดูเพิ่ม: ʼลัง, ลัง, ลิง, ลิ๊ง, ลึง, ลึ้ง, ลุง, ลุ๊ง, และ ลูง่

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *n̩.loŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩃᩫ᩠ᨦ (ล็ง), ลาว ລົງ (ล็ง), ไทลื้อ ᦟᦳᧂ (ลุง), ไทดำ ꪶꪩꪉ (โลง), ไทใหญ่ လူင်း (ลู๊ง), ไทใต้คง ᥘᥨᥒᥰ (โล๊ง), อาหม 𑜎𑜤𑜂𑜫 (ลุง์), จ้วง roengz, ภาษาจ้วงใต้ loengz/noengz

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	long
	ราชบัณฑิตยสภา	long
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/loŋ˧/^{(สัมผัส)}

คำกริยา

ลง (คำอาการนาม การลง)

ไป สู่เบื้อง ต่ำ หรือไปสู่เบื้องที่ถือ ว่า ตรงข้าม กับ ขึ้น
น้ำลง

เครื่องบินลง
ไปสู่พื้น ดิน และพื้นอื่น ๆ
ลงดิน

ลงบันได

ลงเรือ
เอา เครื่องมือ จับ สัตว์น้ำ วาง ขึง หรือปัก เพื่อจับสัตว์น้ำ
ลงข่าย

ลงลอบ

ลงอวน

ลงเบ็ด
จด
ลงบัญชี
ทำ พิธี จารึก มนตร์หรือสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์
ลงเลขลงยันต์

ลงนะหน้าทอง

ลงกระหม่อม
ยอม
ผู้น้อยต้องลงผู้ใหญ่
ตีพิมพ์ออก เผยแพร่
เอาข่าวไปให้หนังสือพิมพ์ลง

ลงแจ้งความ
ตกลงปลงใจ แล้ว ก็ปักใจถือเอาเป็น แน่
ลงได้ทำเป็นไม่ทิ้ง

ลงสู้แล้วไม่ถอย
ปลูก
ลงมะพร้าว

ลงลิ้นจี่
ลด
ราคาทองลง

ค่าเงินดอลลาร์ลง
ตก
น้ำค้างลง

ฝนลง

หมอกลง
เฆี่ยน
ลงไม้

เอาหวายลงหลัง
ท้องเดิน
ทั้งลงทั้งราก
(ภาษาปาก, การคอมพิวเตอร์) ติดตั้ง (โปรแกรม)

คำกริยาวิเศษณ์

ลง

อาการ ที่ไป สู่เบื้อง ต่ำ
ไหลลง

เลื่อนลง

ถอยลง
มาก กว่า เดิม
เลวลง

ผอมลง

ถูกลง

สั้นลง

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

(เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /loŋ˧˧/

คำกริยา

ลง (คำอาการนาม ก๋ารลง หรือ ก๋านลง)

(อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩫ᩠ᨦ (ล็ง)