ตะแกรง
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ตะ-แกฺรง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà-grɛɛng |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta-kraeng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ta˨˩.krɛːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ตะแกรง
- ภาชนะสานรูปแบนกลม มีขอบ ตาห่าง สำหรับร่อนสิ่งของ หรือตากปลาตากเนื้อเป็นต้น
- ภาชนะสานรูปกลม ก้นลึก ตาถี่ สำหรับช้อนกุ้งปลาเป็นต้น
- อุปกรณ์ทำด้วยวัสดุเช่นเหล็ก พลาสติก ลักษณะเป็นซี่ ๆ หรือเป็นตา ๆ สำหรับแยกสิ่งละเอียดและสิ่งหยาบออกจากกัน เช่น ตะแกรงร่อนทราย หรือสำหรับให้ความร้อนหรือสิ่งอื่นผ่านได้ เช่น ตะแกรงปิดฝาท่อน้ำ ตะแกรงปิ้งกล้วย
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ตะแกรง