ร่อน

ดูเพิ่ม: รอน และ ร้อน

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩁᩬ᩵ᩁ (รอ่ร), ลาว ຮ່ອນ (ฮ่อน), ไทใหญ่ ႁွၼ်ႈ (ห้อ̂น, “เที่ยวไป”), อาหม 𑜍𑜨𑜃𑜫 (รอ̂น์, “เที่ยวไป”)

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		ร็่อน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rɔ̂n
	ราชบัณฑิตยสภา	ron
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/rɔn˥˩/^{(สัมผัส)}

ร่อน (คำอาการนาม การร่อน)

อาการ ของ สิ่ง มี ลักษณะ แบน เลื่อนลอย ไป หรือ มา ใน อากาศ, ทำ ให้สิ่งแบน ๆ เคลื่อนไปในอากาศหรือบน ผิว น้ำ
ร่อนรูป

ร่อนกระเบื้องไปบนผิวน้ำ
กาง ปีก แผ่ถาไปมาหรือถาลง
นกร่อน

เครื่องบินร่อนลง
แยก เอาของละเอียด ออก จากของหยาบ โดย ใช้เครื่องแยกมีแร่ง เป็นต้น แกว่ง ยักไปย้ายมา ให้ของที่ละเอียดหลุดลงไป
ร่อนข้าว
แกว่งวนเวียนไปรอบ ตัว
ร่อนดาบ
เอาคม มีด ถู วน เบา ๆ ที่หิน ในคำ ว่า ร่อนมีด
เที่ยว เตร่
พรุ่งนี้พวกเราจะไปร่อนที่ไหนกันดี
ขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยวไปอย่าง ไม่มีจุดหมาย
อาทิตย์นี้เรานัดกันไปร่อนนอกเมือง