ศุกร์

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शुक्र (ศุกฺร, “ขาว, สว่าง”); เทียบภาษาบาลี สุกฺก (“ขาว, สว่าง”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สุก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sùk
	ราชบัณฑิตยสภา	suk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/suk̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		สุก สุกข์ สุข

คำวิสามานยนาม

ศุกร์

1. (พระ~, ดาว~, ดาวพระ~) ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ 2 ในระบบสุริยะ อยู่ห่างดวงอาทิตย์ประมาณ 108 ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง 12,104 กิโลเมตร ไม่มีบริวาร เป็นดาวเคราะห์ที่มีบรรยากาศหนาทึบด้วยแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ และไอของกรดกำมะถัน ปรากฏสว่างที่สุดบนฟ้า, ถ้าเห็นทางตะวันตกในเวลาหัวค่ำ เรียกว่า ดาวประจำเมือง, ถ้าเห็นทางตะวันออกในเวลาใกล้รุ่ง เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก

คำนาม

ศุกร์

1. (วัน~) ชื่อวันที่ 6 ของสัปดาห์ (คำลักษณนาม วัน)

คำคุณศัพท์

ศุกร์

1. (ภาษาหนังสือ) สว่าง

ดูเพิ่ม

• (วันของสัปดาห์) (วัน~) อาทิตย์, จันทร์, อังคาร, พุธ, พฤหัสบดี, ศุกร์, เสาร์ ^{(หมวดหมู่:ภาษาไทย:วันของสัปดาห์)}
• ศุกร
• สุก