อาทิตย์
(เปลี่ยนทางมาจาก วันอาทิตย์)
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต आदित्य (อาทิตฺย); เทียบภาษาบาลี อาทิจฺจ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | อา-ทิด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | aa-tít |
ราชบัณฑิตยสภา | a-thit | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaː˧.tʰit̚˦˥/(ส) |
คำนาม[แก้ไข]
อาทิตย์
- (พระ~, ดวง~) ดาวฤกษ์ซึ่งเป็นศูนย์กลางของระบบสุริยจักรวาล มีดาวเคราะห์บริวาร 8 ดวง (คำลักษณนาม ดวง)
- (ภาษาปาก) สัปดาห์ (คำลักษณนาม อาทิตย์)
- ไม่ว่างตลอดอาทิตย์
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ดาวฤกษ์): ดูที่ อรรถาภิธาน:อาทิตย์
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
อาทิตย์
- (พระ~) “เชื้ออทิติ” คือ เทวดาพวกหนึ่งซึ่งเป็นลูกนางอทิติผู้เป็นชายาพระกัศยปประชาบดี เทวดาพวกนี้มีจำนวนกล่าวไว้ต่างกัน บ้างว่ามี 5 องค์ บ้างว่ามี 7 องค์ บ้างว่ามี 12 องค์ ได้แก่ อินทราทิตย์ (พระอินทร์) วรุณาทิตย์ (พระพิรุณ) ฯลฯ สูรยาทิตย์ (พระอาทิตย์ที่ส่องโลก)
- (พระ~) ชื่อเทวดาพระเคราะห์ คือ สูรยาทิตย์
- (พระ~) (โหราศาสตร์) ชื่อเทวดาองค์หนึ่งในนิยาย, ในตำรานพเคราะห์นับเอาเป็นดาวพระเคราะห์ที่ 1
- (วัน~) ชื่อวันที่ 1 ของสัปดาห์ (นับแบบไทย)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- (ชื่อวัน): ดูที่ อรรถาภิธาน:อาทิตย์
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ภาษาไทย:ยืมจากภาษาสันสกฤต
- ภาษาไทย:รากศัพท์จากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ดวง
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม อาทิตย์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:โหราศาสตร์
- ภาษาไทย:วันของสัปดาห์
- ภาษาไทย:ศาสนาฮินดู