ไอ
ภาษาไทย
[แก้ไข]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ai |
| ราชบัณฑิตยสภา | ai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaj˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໄອ (ไอ), ภาษาไทใหญ่ ဢၢႆ (อาย), ภาษาอาหม 𑜒𑜩 (อย์)
คำนาม
[แก้ไข]ไอ
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʔajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋᩱ (ไอ), ภาษาลาว ໄອ (ไอ), ภาษาไทลื้อ ᦺᦀ (ไอ), ภาษาไทดำ ꪼꪮ (ไอ), ภาษาไทใหญ่ ဢႆ (ไอ), ภาษาไทใต้คง ᥟᥭ (อัย), ภาษาอ่ายตน ဢႝ (อย์), ภาษาอาหม 𑜒𑜩 (อย์), ภาษาจ้วง ae, ภาษาแสก ไอ๋
คำกริยา
[แก้ไข]ไอ (คำอาการนาม การไอ)
- (อกรรม) อาการที่ลมพุ่งขึ้นมาจากปอดโดยแรง เพื่อขับสิ่งที่อาจเป็นอันตรายออกมา ทำให้เกิดเสียงพิเศษจากลำคอ
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]มีลมพุ่งขึ้นมาจากปอดโดยแรง
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาอังกฤษ i (ไอ, “ชื่อเรียกอักษร I”)
คำนาม
[แก้ไข]ไอ
- ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน I/i
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำกริยาภาษาไทย
- คำอกรรมกริยาภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- th:ชื่อตัวอักษรละติน