หมัด
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | หฺมัด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | màt |
ราชบัณฑิตยสภา | mat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mat̚˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmatᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด), ภาษาไทดำ ꪢꪰꪒ (หฺมัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်း (มั๊ต), ภาษาอาหม 𑜉𑜄𑜫 (มต์), ภาษาจ้วง maet
คำนาม[แก้ไข]
หมัด (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อแมลงอันดับ Siphonaptera ตัวยาวประมาณ 5 มิลลิเมตร ไม่มีปีก ลำตัวแบนข้าง มีขนเรียงเป็นแถวข้างลำตัวบริเวณปล้องแต่ละปล้อง หัวและอกเล็กกว่าท้อง ขายาว กระโดดได้ดี ปากเป็นชนิดเจาะดูด กินเลือดคนและสัตว์ เช่น หมัดคน (Pulex irritans Linn.) หมัดหมา [Ctenocephalides canis (Curtis)] หมัดหนู [Xenopsylla cheopsis (Rothschild)] ในวงศ์ Pulicidae
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໝັດ (หมัด)
คำนาม[แก้ไข]
หมัด (คำลักษณนาม หมัด)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/at̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม หมัด
- th:แมลง