โต๊ะ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โต๊ะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtó |
| ราชบัณฑิตยสภา | to | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /toʔ˦˥/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาหมิ่นใต้ [1] 桌 (toh, “โต๊ะ”)
คำนาม[แก้ไข]
โต๊ะ
- สิ่งที่ทำด้วยไม้เป็นต้น พื้นราบ เป็นรูปต่าง ๆ มีขา สำหรับเป็นที่เขียนหนังสือ ตั้งเครื่องบูชา หรือวางสิ่งของต่าง ๆ เรียกชื่อต่าง ๆ ตามวัตถุที่ทำ รูปร่าง หรือวัตถุประสงค์ที่ใช้, ลักษณนามว่า ตัว ถ้าเป็นโต๊ะอาหารจีนเป็นชุด ลักษณนามว่า โต๊ะ
- โต๊ะหิน
- โต๊ะมุก
- โต๊ะกลม
- โต๊ะสี่เหลี่ยม
- โต๊ะเขียนหนังสือ
- โต๊ะกินข้าว
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
โต๊ะ
- ภาชนะมีเชิงสูงรูปคล้ายพาน มีพื้นตื้นสำหรับวางหรือใส่สิ่งของ มักทำด้วยโลหะ เช่น เงิน ทองคำ ทองเหลือง, โตก ก็ว่า, ลักษณนามว่า ใบ หรือ ลูก
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
ตัดมาจาก ดะโต๊ะ, จากภาษามาเลย์ datuk (ดาโตะอ์, “ปู่, ตา”)
คำนาม[แก้ไข]
โต๊ะ
