ฉลาม

ภาษาไทย

รากศัพท์

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมร ឆ្លាម (ฉฺลาม)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฉะ-หฺลาม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chà-lǎam
	ราชบัณฑิตยสภา	cha-lam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰa˨˩.laːm˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ฉลาม

1. ชื่อปลาทะเลหลายวงศ์ในอันดับ Lamniformes เป็นปลากระดูกอ่อน เหงือกส่วนใหญ่มี 5 คู่อยู่ข้างส่วนหัว แฉกบนของหางยกสูงขึ้นและยาวมาก ตัวผู้ขอบในของครีบท้องขยายใหญ่มีแท่งอวัยวะสืบพันธุ์ เรียกว่า เดือย บางชนิดเป็นปลาผิวน้ำ เช่น ฉลามหนู (Scoliodon sorrakowvah), ฉลามเสือ เสือทะเล พิมพา หรือตะเพียนทอง (Galeocerdo cuvieri) บางชนิดอยู่สงบตามพื้นท้องทะเล เช่น ฉลามกบ หรือ ฉลามหิน (Chiloscyllium griseum) บางชนิดอยู่ในน้ำลึกมาก เช่น ฉลามน้ำลึก (Squalus fernandinus) บางชนิดขนาดใหญ่มาก เช่น ฉลามวาฬ (Rhincodon typus) บางชนิดหัวแผ่แบน เรียก ฉลามหัวค้อน หรือ อ้ายแบ้ เช่น ชนิด Sphyrna leweni