พะโล้

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากฮกเกี้ยนข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:debug บรรทัดที่ 160: This template is deprecated. Please use {{der}}, {{inh}}, {{bor}}, {{cog}} or {{noncog}}.[1] (ผะ, ตี) + (โล่ว/โล้ว, น้ำซุป, น้ำเกลือ); เป็นขั้นตอนการเคี่ยวน้ำซุปของพะโล้

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พะ-โล้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpá-lóo
ราชบัณฑิตยสภาpha-lo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰa˦˥.loː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พะโล้

  1. ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้ลูกโป๊ยกั้ก อบเชย และเครื่องเทศอื่นตำเคล้าคลุกกับเป็ดหรือห่านเป็นต้นให้เข้ากันดี และเคี่ยวจนน้ำแห้ง, ถ้าทำอย่างไทยใช้น้ำตาลปี๊บเคี่ยวกับซีอิ๊วและน้ำปลา ใส่เครื่องเทศมีโป๊ยกั้ก อบเชย เป็นต้น มีรสหวานเค็ม ใส่เนื้อสัตว์ มีหมูสามชั้น เป็ด ขาหมู เป็นต้น มักจะมันมาก
    ไข่พะโล้
    เป็ดพะโล้
    หมูพะโล้
    ขาหมูพะโล้
  2. (ภาษาปาก, สแลง) หญิงมีอายุที่อ้วนมาก ๆ
    กินข้าวขาหมูมาก ๆ ระวังจะเป็นพะโล้นะ

อ้างอิง[แก้ไข]