พะโล้
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากฮกเกี้ยนข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:debug บรรทัดที่ 160: This template is deprecated. Please use {{der}}, {{inh}}, {{bor}}, {{cog}} or {{noncog}}.[1] 拍 (ผะ, “ตี”) + 滷 (โล่ว/โล้ว, “น้ำซุป, น้ำเกลือ”); เป็นขั้นตอนการเคี่ยวน้ำซุปของพะโล้
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พะ-โล้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-lóo |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-lo | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.loː˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
พะโล้
- ชื่ออาหารแบบจีนชนิดหนึ่ง ใช้ลูกโป๊ยกั้ก อบเชย และเครื่องเทศอื่น ๆ ตำเคล้าคลุกกับเป็ดหรือห่านเป็นต้นให้เข้ากันดี และเคี่ยวจนน้ำแห้ง, ถ้าทำอย่างไทยใช้น้ำตาลปี๊บเคี่ยวกับซีอิ๊วและน้ำปลา ใส่เครื่องเทศมีโป๊ยกั้ก อบเชย เป็นต้น มีรสหวานเค็ม ใส่เนื้อสัตว์ มีหมูสามชั้น เป็ด ขาหมู เป็นต้น มักจะมันมาก
- ไข่พะโล้
- เป็ดพะโล้
- หมูพะโล้
- ขาหมูพะโล้
- (ภาษาปาก, สแลง) หญิงมีอายุที่อ้วนมาก ๆ
- กินข้าวขาหมูมาก ๆ ระวังจะเป็นพะโล้นะ
อ้างอิง[แก้ไข]
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 116.