แหนบ

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰnɛːpᴰ¹ᴸ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩯᨷ (หแนบ), ภาษาเขิน ᩉ᩠ᨶᩯᨷ (หแนบ), ภาษาลาว ແໜບ (แหนบ), ภาษาไทลื้อ ᦶᦐᧇᧈ (แหฺน่บ), ภาษาไทใหญ่ ၼႅပ်ႇ (แน่ป), ภาษาไทใต้คง ᥘᥦᥙᥱ (แล่ป), ภาษาพ่าเก ꩫိပ် (นิป์), ภาษาอาหม *𑜃𑜢𑜆𑜫 (*นิป์); เทียบภาษาจ้วง nep (แนบ)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แหฺนบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	nɛ̀ɛp
	ราชบัณฑิตยสภา	naep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/nɛːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แหนบ

1. เครื่องสำหรับถอนหนวดถอนคิ้วเป็นต้น รูปคล้ายคีมเล็ก ๆ
2. แผ่นเหล็กขนาดยาวต่าง ๆ กันซ้อนกัน หรือชิ้นเหล็กที่ขดเวียนเป็นวงสำหรับรับความสะเทือนหรือบังคับความเร็วเป็นต้น

   แหนบรถยนต์

3. เครื่องระลึกที่ใช้เสียบปากกระเป๋าบนของเสื้อนอก
4. ซองบรรจุกระสุนปืนเป็นตับ

คำลักษณนาม

แหนบ

1. เรียกของบางอย่างเช่นซองธูปหรือใบตองที่พับ

   ธูปแหนบหนึ่ง

   ใบตอง 2 แหนบ

คำกริยา

แหนบ (คำอาการนาม การแหนบ)

1. กิริยาที่เอาของ 2 สิ่งหนีบอย่างแหนบ
2. เอานิ้วมือบีบทำนองหยิกแต่ไม่ใช้เล็บ
3. กิริยาที่สัตว์บางชนิดกัดไม่ถนัดหรือกัดหยอก ๆ

   หมาแหนบ

   แมวแหนบ

4. โดยปริยายหมายความว่า เม้มเอาไว้
5. เหน็บแนม, กระแหนะกระแหน, (ใช้แก่กริยาพูด)