ช้อน
ดูเพิ่ม: ชอน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊ້ອນ (ซ้อน), คำเมือง ᨩᩬ᩶ᩁ (ชอ้ร), ไทใหญ่ ၸွၼ်ႉ (จ๎อ̂น); เทียบพม่า ဇွန်း (ชฺวน์:), มอญ ဇန် (ชน์), จ้วง conj (ฉ้อน, “ช้อน, ตัก”), จ้วงแบบจั่วเจียง conj (ฉ้อน, “ช้อน, ตัก”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ช้อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chɔ́ɔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | chon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰɔːn˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ช้อน (คำลักษณนาม คัน)
- เครื่องใช้สำหรับตักของกิน มีด้ามจับ เรียกชื่อตามสิ่งที่ตัก หรือวัสดุที่ใช้ทำช้อน
- ช้อนแกง
- ช้อนขนม
- ช้อนกาแฟ
- ช้อนซุป
- ช้อนกระเบื้อง
- ช้อนสังกะสี
- ช้อนหอย
- ช้อนพลาสติก
- เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ใหญ่กว่าสวิง ถักเป็นร่างแห ขอบเป็นรูปสามเหลี่ยมหรือวงกลม มีด้ามจับ
คำพ้องความ
[แก้ไข]ราชาศัพท์สำหรับเครื่องใช้สำหรับตักว่า ฉลองพระหัตถ์ช้อน
คำกริยา
[แก้ไข]ช้อน (คำอาการนาม การช้อน)
- ตักเอาสิ่งที่อยู่ในของเหลวหรือที่ผิวของของเหลวแยกออกมา
- ช้อนปลา
- ช้อนลูกน้ำ
- ช้อนแหน
- ตักเอาสิ่งที่อยู่บนผิวพื้น
- ช้อนผง
- เอามือสอดลงไปข้างใต้แล้วยกขึ้น
- ช้อนศีรษะ
- ช้อนตัว
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɔːn˦˥/
คำนาม
[แก้ไข]ช้อน
- อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩬ᩶ᩁ (ชอ้ร)
คำกริยา
[แก้ไข]ช้อน (คำอาการนาม การช้อน)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม คัน
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- th:อุปกรณ์การกิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง