คืบ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คืบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉ̂ʉp
	ราชบัณฑิตยสภา	khuep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɯːp̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɣɯːpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄືບ (คืบ), ภาษาไทใหญ่ ၶိုပ်ႈ (ขึ้ป) ，ภาษาจ้วง gyab

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ฅืบ

คำนาม

คืบ

1. (ล้าสมัย) มาตราวัดตามวิธีประเพณี 1 คืบ เท่ากับ 12 นิ้ว, อักษรย่อว่า ค.

คำกริยา

คืบ (คำอาการนาม การคืบ)

1. เขยิบตัวไปข้างหน้าอย่างหนอน
2. ก้าวหน้า

   ข่าวคืบหน้า

   ทำงานไม่คืบหน้า

รากศัพท์ 2

คำนาม

คืบ

1. ว่านชนิดหนึ่ง ใบเหมือนผักอีแปะ ก้านเขียวเล็ก มีเมล็ดที่ปลายใบ เมื่อเมล็ดแก่และหางตกถึงดินแล้ว เมล็ดงอกเป็นต้นขึ้นมา ในตำรากบิลว่านกล่าวว่าใช้เมล็ดห่อผ้าไว้ ตีฟันไม่เข้า (กบิลว่าน)