ฆ้องโหม่ง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ค้อง-โหฺม่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ́ɔng-mòong |
| ราชบัณฑิตยสภา | khong-mong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔːŋ˦˥.moːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ฆ้องโหม่ง
- (เครื่องดนตรี) ฆ้องขนาดใหญ่กว่าฆ้องเหม่ง มีเชือกร้อยรูทั้ง 2 ที่ใบฉัตร แขวนห้อยทางตั้งกับขาหยั่งหรือคานไม้ ตรงหัวไม้ที่ใช้ตีพันด้วยผ้ากับเชือกให้เป็นปุ่มโตอ่อนนุ่ม เวลาตีจะมีเสียงดังโหม่ง ๆ ใช้ตีกำกับจังหวะในวงปี่พาทย์ วงเครื่องสาย หรือวงมโหรี, สมัยโบราณใช้ตีในเวลากลางวันเป็นสัญญาณบอก โมง คู่กับกลองที่ตีเป็นสัญญาณในเวลากลางคืนบอก ทุ่ม