ชี
หน้าตา
(เปลี่ยนทางจาก แม่ชี)
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ชี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chii |
ราชบัณฑิตยสภา | chi | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰiː˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]จากเขมร ជី (ชี), จากสันสกฤต जी (ชี). เทียบลาว ຊີ (ซี), เขมร ជី (ชี)
คำนาม
[แก้ไข]ชี (คำลักษณนาม รูป)
- นักบวช
- (ศาสนาพุทธ) (แม่~, ยาย~, นาง~) คำเรียกหญิงที่นุ่งขาวห่มขาว โกนคิ้วโกนผม ถือศีล 8
- (ศาสนาคริสต์) (แม่~, นาง~) นักบวชหญิงในศาสนาคริสต์
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]เทียบลาว ຊີ (ซี), ไทใหญ่ ၵီး (กี๊)
คำนาม
[แก้ไข]ชี
- (ผัก~) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Coriandrum sativum L. ในวงศ์ Umbelliferae ทั้งต้นมีกลิ่น ใช้เป็นผัก เรียกว่า ผักชี ดอกเล็กสีขาว ผลกลมมีกลิ่นฉุน เมื่อแก่ใช้เป็นเครื่องเทศ
คำพ้องความ
[แก้ไข]คำสืบทอด
[แก้ไข]- จาก "ผักชี":
- → ญี่ปุ่น: パクチー
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ตัดมาจาก ชีปะขาว
คำนาม
[แก้ไข]ชี
- ชีปะขาว (แมลง)
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ชี
คำพ้องความ
[แก้ไข]รากศัพท์ 5
[แก้ไข]ยืมมาจากอีสาน ซี (“เจาะ; ทะลุ”) เนื่องจากแม่น้ำนี้ไหลทะลุเทือกเขาหินปูนบริเวณต้นกำเนิดแม่น้ำ
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ชี
รากศัพท์ 6
[แก้ไข]คำสรรพนาม
[แก้ไข]ชี
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/iː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม รูป
- th:ศาสนาพุทธ
- th:ศาสนาคริสต์
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอีสาน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอีสาน
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ขำขัน
- th:เพศหญิง
- th:แมลง
- th:แอลจีบีที
- th:บุคคล
- th:ศาสนา
- th:แม่น้ำ
- th:เครื่องเทศและสมุนไพร