ขัน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ขนน (ทุกความหมาย)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰan˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาไทลื้อ ᦃᧃ (ฃัน), ภาษามอญ ခဝ် (ขว์)
คำนาม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาจ้วง haen
คำกริยา
[แก้ไข]ขัน (คำอาการนาม การขัน)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ขัน
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χalᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาไทลื้อ ᦃᧃ (ฃัน), ภาษาไทดำ ꪄꪽ (ฃัน), ภาษาไทขาว ꪄꪽ, ภาษาไทใหญ่ ၶၼ် (ขัน), ภาษาจ้วง haen, ภาษาจ้วงแบบหนง kaen, ภาษาแสก หั่น
คำกริยา
[แก้ไข]ขัน (คำอาการนาม การขัน)
- อาการร้องอย่างหนึ่งของไก่หรือนกบางชนิดเฉพาะในตัวผู้ เช่น ไก่ ไก่ฟ้า นกเขา ใช้เป็นสัญญาณติดต่อสื่อสารในสัตว์ประเภทเดียวกัน จะร้องมากในระหว่างฤดูผสมพันธุ์ หรือในเวลาจำเพาะเช่นเช้าตรู่
- (ภาษาปาก, สแลง) (องคชาต) แข็งตัว
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ขัน (คำอาการนาม การขัน)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ขัน (คำอาการนาม ความขัน)
รากศัพท์ 5
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ขัน (คำลักษณนาม ต้น)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/an
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ใบ
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ลูก
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ต้น
- th:พืช