ค้างคาว
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]อาจมาจาก ค้าง + คาว หรือ ค้าง + คราว，ร่วมเชื้อสายกับ จ้วงแบบจั่วเจียง due hauz (ตัวฮาว-ค้าวคาว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ค้าง-คาว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | káang-kaao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khang-khao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaːŋ˦˥.kʰaːw˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ค้างคาว
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมชนิดหนึ่ง มีหลายสกุลและวงศ์ คล้ายหนู ปลายนิ้วขาหลังมีขอหรือเล็บยาวเพื่อใช้เกาะห้อยหัวลง ลำตัวมีขนปุย ปีกเป็นแผ่นหนังแผ่นใหญ่ บินได้ หากินตอนกลางคืน (คำลักษณนาม ตัว)
- ไม้ต้นขนาดกลางชนิด Aglaia edulis (Roxb.) Wall. ในวงศ์ Meliaceae ลูกคล้ายมะไฟ แต่เปลือกหนาและแข็ง
- ไม้เถาชนิด Passiflora lunata Willd. ในวงศ์ Passifloraceae ใบคล้ายปีกค้างคาว ดอกกินได้
- ของว่างชนิดที่ทำด้วยแป้งห่อ ไส้กุ้งสับผัดกับรากผักชีตำ เกลือ และพริกไทย แล้วทอด กินกับน้ำจิ้ม
- ตัวไม้โครงหลังคา ใช้ยึดระหว่างจันทันระเบียงกับเต้า
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (ไม้ต้นที่มีลูกคล้ายมะไฟ) มะก่อง
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมที่บินได้และมีรูปร่างคล้ายหนู
หมวดหมู่:
- คำประสมภาษาไทย
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาลาว/t+
- th:สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม