เต่า

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ขนมเต่า)
ดูเพิ่ม: เตา และ เต๋า

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
เต่า (สัตว์เลื้อยคลาน)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เต่า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtào
ราชบัณฑิตยสภาtao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/taw˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tawᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *tawᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩮᩢ᩵ᩣ (เตั่า), ภาษาลาว ເຕົ່າ (เต็่า), ภาษาไทลื้อ ᦎᧁᧈ (เต่า), ภาษาไทใหญ่ တဝ်ႇ (ต่ว), ภาษาไทใต้คง ᥖᥝᥱ (เต่า), ภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์); เทียบภาษาเบดั้งเดิม *ɗuːᴮꟲ¹

คำนาม[แก้ไข]

เต่า (คำลักษณนาม ตัว)

  1. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานหลายวงศ์ ในอันดับ Testudines คอยาว ลำตัวสั้น มีกระดองหุ้ม กระดองมีทั้งที่เป็นแผ่นเกล็ดแข็งและที่เป็นแผ่นหนัง ขาและหางสั้นส่วนใหญ่หดเข้าไปในกระดองได้ มีถิ่นอาศัยต่าง ๆ กัน ที่อยู่บนบก เช่น เต่าเหลือง ที่อยู่ในน้ำจืด เช่น เต่านา ที่อยู่ในทะเล เช่น เต่าตนุ พวกที่มีหนังหุ้มกระดองเรียก ตะพาบ เช่น ตะพาบสวน
  2. (กล้วย~) ชื่อไม้ยืนต้นชนิด Polyalthia debilis Finet & Gagnep
  3. (ขนม~) ขนมทำด้วยแป้งข้าวเจ้า ปั้นกลมใส่ไส้ทำด้วยถั่วลิสงผัดน้ำตาลหรือไส้อย่างขนมเทียน กดพิมพ์รูปเหมือนเต่า นึ่งให้สุก ทาน้ำมัน วางบนใบตองเจียนเป็นรูปกลม ๆ
  4. (ภาษาปาก, สแลง) รักแร้

คำวิสามานยนาม[แก้ไข]

เต่า

  1. ชื่อกลุ่มดาวกลุ่มหนึ่ง

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

เต่า

  1. (ภาษาปาก) เชื่องช้า
  2. (ภาษาปาก) โง่
คำพ้องความ[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาหมิ่นใต้ (tau, กระเป๋า; ถุง)

คำนาม[แก้ไข]

เต่า (คำลักษณนาม ผืน หรือ ตัว)

  1. แผ่นผ้าสำหรับคาดหน้าอกเด็กเล็ก
คำพ้องความ[แก้ไข]

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

เทียบภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์)

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เต่า

  1. (โบราณ) คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชโบราณของสุโขทัยและไทยล้านนา ตรงกับลำดับที่ 9 ของรอบ 12 ปี
  2. (โบราณ) คำกำกับชื่อวันแบบโบราณของสุโขทัยและไทยล้านนา ตรงกับลำดับที่ 9 ของรอบ 12 วัน

รากศัพท์ 4[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เต่า

  1. ไม้กระดานในเรือสำปั้นสำหรับใช้ปักหลักแจว